سلام
سپاس از یادآوری
ممنون از همراهی تان با نکته نظرات جالب
آخرین بروزرسانی: 1397/08/08
کد سایت fa61429 کد بایگانی 75545 نمایه استفاده از گِل زمین برای خلقت حضرت آدم(ع)
طبقه بندی موضوعی خلقت انسان فرشتگان
اصطلاحات آدم عزرائیل میکال ، میکائیل
گروه بندی اصطلاحات سرفصلهای قرآنی پیامبران
برچسب جبرئیل آدم خلقت عزرائیل میکائیل اسرافیل گِل
اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
آیا خداوند جهت خلقت انسان، چند فرشته را برای آوردن خاک به زمین فرستاد، ولی به غیر از حضرت عزرائیل(ملک الموت) هیچکدامشان موفّق نشدند؟!
پرسش
آیا این روایت که خداوند چند بار فرشتگان مقربش را برای بردن خاک از زمین برای خلق انسان فرستاد، ولی زمین آنها را قسم داد و آنها دست خالی برگشتند، و تنها عزراییل موفق شد، صحیح است؟
پاسخ اجمالی
بر اساس نقلی، پروردگار به زمین فهماند که تصمیم به آفرینش آفریدگانی در او دارد که برخی مطیع و برخی گناهکار خواهند بود. زمین با شنیدن این خبر بر خود لرزید و از خدا خواست تا با مهربانی خود، افراد گناهکار و دوزخی را با استفاده از خاکش نیافریند!
اما خداوند جبرئیل را به آنجا فرستاد تا مقداری گِل برای آفرینش انسان بیاورد. زمین ناله زد و جبرئیل را به عزت خدا سوگند داد و از او خواهش کرد تا چیزی از او برندارد تا دست تضرع به سوی خدا بردارد و از او خواهش کند که از این کار منصرف شود. بعد از این تضرع، خدا به جبرئیل فرمان داد تا برگردد! این ماجرا برای میکائیل و اسرافیل نیز تکرار شد. در آخرین مرحله، خدا عزرائیل را برای این کار فرستاد و او به خواهش و تمنای زمین گوش فرا نداده و به او گفت: چه خوشت بیاید و چه بدت بیاید، خدا به من فرمانى داده که آنرا اجرا خواهم کرد! و مشتى از خاک زمین را برداشت و آنرا با خود برد و در جای مشخصی که برایش در نظر گرفته شده بود گذاشت. خدا فرمود: چنانچه با وجود کراهت زمین، به این فرمان من عمل کردی، از امروز تا روز قیامت، مسئول گرفتن جان همه اهل زمین و آنانی که مرگ را برایشان مقدّر کردهام نیز باش.[1]
در مورد این روایت باید گفت؛ سید بن طاوس در مورد سند این روایت به کتاب مندرسی اشاره میکند که تنها بخشی از آن سالم باقی مانده و در آن ادعا شد که نوشتار موجود در آن، بازنویسی صحف ادریس نبی(ع) میباشد. ابن طاوس این کتاب را در کتابخانه نجف اشرف یافته و به نظر ایشان گویا استنساخ این کتاب در قرن پنجم هجری رخ داده است.[2] گرچه ابن طاوس از راویان بزرگ شیعی بوده و مقامشان جای انکار نیست و نیز منبع نقل شده نیز از منابع نسبتاً کهن است، ولی با توجه به رواج اسرائیلیات در آن دوره و فقدان سلسله سند در آن کتاب و نیز مشخص نبودن مؤلف آن، اینگونه نیست که مطالب آن کاملاً قابل اعتماد بوده و بتوان آنرا با درصد بالایی از احتمال، به معصومان(ع) نسبت دارد.
از طرفی با توجه به آیاتی چون آیه 27 سوره انبیاء و آیه 50 سوره نحل، هیچ یک از فرشتگان در جایگاهی نیستند که در انجام دستورات پروردگار کوتاهی کرده تا نیازی باشد که فرشته دیگری جایگزین آنان شود.
[1]. ابن طاووس حلی، سید علی، سعد السعود للنفوس منضود، النص، ص 33، قم، محمد کاظم الکتبی، بیتا.
[2]. همان، ص 32.
نهایت امتنان
عید سعید فطر مبارک
چون اجازه ی نقد داده اید در کمال ادب و احترام نکاتی ر ابعرض میرسانم به فرموده ی حافظ ( تاکه قبول افتد)
شاعر بزرگوار اثرتان شاید از نظر وزن وقافیه بی عیب یابسیار کم عیب باشد ولی بافت کلامتا ببخشید نه رسا است و نه امروزی
استاد محترم راز ماندگاری شاعران بزرگ این است که صدها سال پیش به گونه ای سروده اند که گویا با ما معاصرند ولی شما عزیر معاصر به گونه ای سرایش میفرمایید که گویا شعرتان مربوط به قرنهای پنجم وششم است . بنده فقط دوبیت اول سروده تان را نقد میکنم
(لحظه را یاد خالقی یکتا
عزم خلقی کند ز خاک دلا
کرد امری به جبرئیلی هان
مشت خاکی طلب زمینی را)
در مصرع اول شما خیلی راحت میتوانید بفر مایید مثلا ( لحظه ای یاد خالق یکتا)
مصراع دوم این بیت تان واقعا بقول همون قدمایی که شما ازآنها هم قدیمی تر می سرایید تعقید معنوی دار بله من معنیش را میفهمم
( انسان را از خاک خلق کرد ) ولی ماکه اینگونه حرف نمیزنیم
مصراع سوم (مکر خدا چند تا جبرئیل دارد - که به یکی از جبرئیل ها امر کرده است ) راحت بفرمایید ( داد فرمان به جبرئیل خدا) مصراع چهارم از مصراع دوم بدتر ، سر ور ارجمند چه نیازی است که حتما باید مصوت بلند (آ) قافیه باشد که مجبور باشیم (را) یی به کلمه اضافه کنیم که اصلا هیچ اسمی برایش نمیتوان گذاشت مصراعهای دیگرتان را نقد نمیکنم که مشت نمونه خروار است
نکته دیگر استاد ارجمندم از من بهتر میدانید که تفاوت شعر و نظم عنصر خیال است که اصلا در اثر شما نیست بهتر است یک ذره خیال را وارد آثارتان فرمایید تا اندکی به حیطه ی شعر کلامتان نزدیک شود
ببخشید اگر اجازه نقد نمی دادید جسارت نمی کردم
بهترینهارا برایتان آرزو دارم
موفق باشید