احوالات راه کوفه.......

ای نیزه دار آهسته رو،آن سر برایم آشناســت

از لحن قرآن خواندنش،گویا که او بابای ماست

ای اهل کوفه تیرِغم،بر این دل تنــــــــــگم مزن

ای ساربان آهسته ران،ای رهگذر سنــگم مزن

ای خولیه بی عاطفه،از تارِگیسویم مکـــــــــش

غارت شده گوشواره ام ،باری تو از مویم مکش

ای بَجدلِ ظالم چرا؟دست بابام، از تن جداست؟

انگشترش از آنِ تو،انگشت بابایم کجاســـــــت؟

ای حرمله بر من نخند،طعنه مزن بر من سَــنان

اصغر شده غرق به خون ،داده عمویم تشنه جان(بهلول حبیبی زنجانی)