من همین شعرم و بس

تو مرا از رە شعرم بشناس
چونکە با مرغ سحر
سکوت شب
صدای در
نطفەهای غزلم را بە خط
در دل دفتر غم میکارم
تو مرا در بغل یار شکر خندەی خود
لابەلای آن همە قهقهە ها
زیر آن پردەی پر شرم و حیا
سر آن سفرەی دست های ترک خوردە و
آن مجلس پر شور و صفا
از رە قافیە و مصرع و بیتم بشناس
تو مرا خوب شناس آنگهی کە
دل و دیدە بدهی بە می ناب
غزلم را بخوان
باز بخوان
خوب بدان
کە پی پایەی شعر و غزلم
سر سجادەی ارث پدرم
بە می و بادە و خمرش زدەام
پس مرا خوب شناس
من حدیث نسل نو
من فغان خفگی
من هوای گرگ و میش شنبەام
بعد یک خواب عمیق
من همان عصر و غروب جمعەام
پس مرا خوب شناس
من نفس هایم ز جای سرد می آید ولی
سوز شعرهایم کند
تن را داغ داغ داغ
می کند قلب تورا چون قلب گنجشک تنگ تنگ
می کشد گوشەی لب هایت بە گوشت دفترم
من همین شعرم و بس
پس مرا خوب شناس

#سمکو_حقیقت_خواه
#چریک