نبودی ...

تو تعبیر هر حس نابی که بودی

          نبودی همانی که من را از این شب

          به منزلگه سبز رستن رسانی

          نبودی حریمی که از بغض غربت

                به آنجا تن خسته ام را کشانم

          از این کینه های مداوم در این عصر حسرت

               در آنجا غبار از تن خود نشانم

تو تکثیر هر التهابی که بودی

          تنم را از این تب به جایی که باید

          نخواندی و یکدم نماندی که شاید

                به شوق رسیدن به تو پا بگیرم

          هنوز از تو چیزی مرا میگدازد

          هنوز از تو زخمی مرا می نوازد

          هنوز از هزاران پری در دل شب

                  پریشان پی نامی از تو

                  پی یک نشان از تو هستم

تو افسانه ی هر کتابی که بودی

        پی درک هر حس نابی که بودی

        نبودی نگاری که در هر نگاهت

        گناهی از آیینه ی دل بروبی

                   نبودی همانی که باید

                          نبودی....