(( از نغمه های دل))
تقدیمی به دوستانم عارف خرمشاهی
و مونا عبداللهی
غصه ز ِ سر در می کنم
لب را به می، تر می کنم
این زخم ِ دل با یاد تو
ترمیم و بهتر می کنم (2بار)
می سوزم از چشمان تو
با آن شرار ِ جان ِ تو
با آتش ِ پنهان ِ تو
خود را چه پَر پَر می کنم (2بار)
آتش به جان چون هیمه ام
می سوزم از عشق تو یار
سرمستم و پُر شور و حال
خود را چو اخگر می کنم (2بار)
ایّوب را با من چه کار
افسار ِصبر از کف گریخت
با این گر یز و این فرار
من صبر کمتر می کنم (2بار)
در ماتمم هر روز و شب
دیوانه ام پُر سوز و تَب
اشکم شده رنگ ِ عقیق
مژگان به خون تَر می کنم (2بار)
از بی وفایی های تو
می ترسم امّا باز هم
افسانه ی مِهر ِتو را
نشنیده باور می کنم (2بار)
چون عابدم، بر موی ِ تو
هم ساجدم، بر روی ِ تو
هرجا که رخسارت نبود
رو سوی دیگر می کنم (2بار)
خورشید ِ من باش و بتاب
تابان کن این جان ِ مرا
هر صبح بَهر ِ دیدنت
رو سوی خاور می کنم (2بار)
اندیشه را با بالها
تا بیکران ِ عشق ِ تو
پَر می دهم تا ماوَرا
همچون کبوتر می کنم (2بار)
در سینه دیوانه دلم
دیوانگی ها می کند
ساکت نگردد لاجَرَم
در سینه نَشتر می کنم (2بار)
بی تو نخواهم لحظه ای
دنیا و دین و کیش را
با مرگ راهی می شوم
من خاک بستر می کنم (2بار)
مبارک صاحبان اثر باشد