ابلیس قدیس

سلام :
حضرت استاد برادر بزرگوارم
اشرف الحاج سید فکری احمدی‌زاده ( ملحق ) بسیار عزیز و گرامی
چرا سانسور !!

سلام بر شما جناب مینا آباد
راستش بنده هم کوچک تر از آن هستم که در این جمع اساتید عریضه ایی بنویسم اما در ذهن بنده نکاتی است که ندیدم کسی اشاره ایی به آن بکند و دوستان اکثرا با نظرات شما در شعر زیبایتان موافق بودند پس پیشاپیش بابت عرض چند مطلب عزر خواهم
۱- شیطان فرشته ایی مخلوق خدا از جنس جنبان بر روی زمین بود که بر اثر عبادت و زهد بسیار تا بالاترین مکان فرشتگان آسمان صعود کرد ، و دانش بسیاری هم آموخته بود ، اما در مورد تشخیصی که دوستان فرموده بودند که شیطان تشخیص به شرارت آدم داد و دیگر فرشتگان خیر ، قرآن در آیات ابتدایی خود میگوید که ملائک به خدا گفتند که موجودی که خلق کرده ایی بر روی زمین خون میریزد و شرارت میکند اما خدا گفت من چیزی میدانم که شما نمی دانید.و بعد فرشتگان به امر خدا سر نهادند و سجده کردند غیر از شیطان .
۲-در مقایسه گناه شیطان با انسان میتوان گفت هر دو دچار منیت و حسد شدند ، شیطان خود را دید که به ظاهر برتر است ، و آدم خواست تا با خوردن میوه خود را جاودان کند
پس هر دو یک گناه است و طبق فرموده مولایمان بزرگترین دشمن انسان نفس اوست اما حداقل دو تفاوت وجود دارد ،۱، آدم به وسوسه شیطان این کار را کرد و حتی گفته میشود شیطان به خدا قسم خورد که دارد فرمان جدید خدا را به او ابلاغ میکند ،۲، آدم بعد از گناه خود و هبوط به زمین ۴۰ سال گریه میکرد و اشک می ریخت تا خدا او را ببخشد ، اما زمانی که خدا به شیطان فرمود چرا سجده نکردی شیطان گفت من از او بالاتر بودم ، پس آدم گناه خود را پذیرفت و شیطان توجیه کرد .
۳.دوستان و اساتید فرموده بودند شیطان از روی عشق و محبت فرمان نبرد ، (ما شاعر ها عادت داریم همه چیز را به عشق مربوط کنیم ) ، اول باید عشق خداوند را به مخلوقات بررسی کرد بعد سراغ این موضوع رفت ، خداوند همه مخلوقاتش را دوست دارد و به آنها بهترین چیز ها را عطا میکند حتی خدا از عزیز ترین چیزش که روحش هست در مخلوقات خود میدمد و به آنها عقل و قدرت اختیار میدهد پس عشق این است که خدا بهترین چیز هایش را به معشوق خود بدون منتی میبخشد و بزرگترین صفت خدا بخشندگی اوست که همچنین خدا دوست دارد این صفت را هم به مخلوقاتش ببخشد تا آنها بیشترین شباهت را به او داشته باشند ، میگویند مومن دوست دارد برادرش از خودش بالاتر باشد ، حال در مقابل شیطان حاضر نیست جایگاه خودش را به دیگران ببخشد و دیگران را از خود بالاتر ببیند با این که خدا دوست داشت شیطان سجده کند و با این بخشندگی و خضوع و دوست داشتن برادر جدید خود آدم بیش از پیش به خدا نزدیک شود و مانند او گردد اما شیطان جایگاه و مکان خود را خواست نه قرب به خداوند و مانند او شدن را و این چه عشقی است؟ چنان که میگوید آخرین چیزی که از دل مومن بیرون میرود حب جاه است شیطان حب جاه را بیرون نکرد از خود تا ذوب در خدا شود و برتری برادر ایمانی خود را نخواست چنان که قابیل نخواست و از جایگاه خود سقوط کرد.
بابت طولانی شدن مطالب از همه اساتید و دوستان معزرت میخواهم.