رگبار نگات

غمت که تو چشام شکست
بیا و روبروم بشین
دستام و محکم بگیر و
تموم دردام و بچین
با من غریبگی نکن
یه دم دستام و ول نکن
ناز اشکام و باز بکش و
اینقدر دیگه دل دل نکن
تن خسته م و بازم بغل کن و
عطر عاشقی رو لحظه هام بریز
بذار شونه هات بازم مرهم بشن
واسه این بغض تب دار مریض
کاش زیر رگبار نگات
دوباره جنون بگیرم
موهام و نوازشی کن
تا دوباره جون بگیرم
شبا بس که گریه کردم
چشام خشکسالی گرفتن
غم دوری اینقدر که سخته
دستای شب پینه بستن
چشای خمارت و
دیگه ازم پنهون نکن مثه ماه پشت ابر
اینقدر بی قرارتم
که واسه دیدنت دیگه من ندارم یه ذره صبر
کجا باید برم
که نگات سایه بون روزام بشه
زیر بارون بی تو واسم جهنمه
تو نباشی کی رفیق خلوت شبام بشه
بی تو هر ساحلی برم
دل من و دریا طوفانه
تو نیستی این دل دیوونه
هر شب و روز بی خانمانه