نثری از دل

عشق ، سایه بان حریم زیبا دلانیست که نجوای ماندن دارند، ماندنی به ماندگاری زلال آب

دل در سکوت ،به زیبائی ،ترنم خوش هزاردستان عشق را به آوای بودن می سراید،

و این چنین است حدیث بودن و ماندن ،

پیرایش دل در آوردگاه تمنای وجود ، رازی نهفته از بینشی سترگ از خواستن دارد

عشق می ماند، چرا که هماره خواستگاهی ماندگار چون دل دارد

دل می داند،چرا که هماره مأمن نجوای نیایش است .......