سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید |
|
||||||
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است. |
به قول استاد استکی ارجمند:
مبین مشکلات جامعهی ما
برشهایی از چند شعر رو که مطابق با حال و هوای این روزها سرودهام، تقدیم به صفحهی ارزشمندتون میکنم.
امید که در رفع مشکلات جامعهمون موثر باشد:
۱
در عصرِ ارتباطات،
پراندند، نِتِ نُت و آوازمان را؛
تا سازِ فریادمان،
در سلّولهای اندیشهمان،
به سکوتی انفرادی بنشیند؛
و با حسّی غریب،
در سَرای بغض،
غمسُرای درد باشد؛
غافلند گویا؛
که باز هم،
انتقالِ پیام ممکن هست،
با گیرندهی دل؛
و رابطِ رگهایمان!
۲
با تخریبِ بامِ آرزوهایمان،
دانه دانه،
دلخوشیهایمان را،
ریختند در دامِ نیرنگشان؛
امّا،
چه واهمه؟
وقتی عاطفه،
میبارد از نای احساسمان؛
و پرواز میدهد،
رویایمان را،
تا دلِ دیوانگیهای مدام؟!
.
.
.
نیست ما را،
ترسی از دام!
۳
شاید بشود،
با آبِ عاطفهای گرم،
ردّ پاهایی،
که لگدمال کردند،
زمینِ دلمان را،
پاک نمود؛
امّا،
ردّ زخمهایی را،
که میخکوب کردند،
بر اندامِ احساسمان،
هرگز نمیتوان زدود!
زهرا حکیمی بافقی، اواخر آبان ۹۸.
***
***
پ. ن:
خرمنی،
از وعدههای پوچ و هیچت،
جمع شد؛
هیچکس،
آیا چو تو،
وعده،
به بیجا میدهد؟
زهرا حکیمی بافقی، بیتی از غزل ۱۱۵، کتاب آوای احساس