کودتا

در ادامه‌ی این کودتای پر‌ اُفت و خیز
می‌رسم به نقطه‌ی بحرانی چشمانت
آن‌جا که کوچک‌ترین خطا
به‌هم می‌زند ، تمام مواضع‌ام را

خواب را در کدام چادرشب بپیچم
که از سرش بیفتد
خیال خواستن‌های محال

از تیررس کدام نگاه دور بمانم
که درگیر نشوم
با چالش آخرین نبض‌های بی‌‌رمق

بر مسند کدام واژه تکیه زنم
که اقتدار چشمانت
عزلم نکند
از قدرتی که در خود می‌پندارم

به کدام سمت بچرخانم اشاره‌ام را
که محکوم نشوم به اتهام نابجا

می‌دانم ،
می‌دانم که عاقبت
باید عقب‌نشینی کرد
از سرزمین چشمانت
و صرف‌نظر کرد
از این جنگ نابرابر 

نیره جهان‌بین