معصومه آل موسی
**
بانو سلام، باز منم، زائری غریب
مثل همیشه آمده، با خاطری، غریب
بانو سلام، مثل همیشه، سلام من
تقدیم می شود به شما، در کلام من
بانوی بی نظیر که نامت بلند باد!
از کودکیم، مانده مرا این سخن به یاد:
هر کس که در شروع دعا، می دهد سلام
گل واژه های نام تو را می دهد، سلام!
می دانم اینکه اوج شکوهت ستودنی ست
خورشید چون به جای دعا، می دهد سلام!
گویی بهشت می وزد از سمت تربتت
جبریل هم به صحن و سرا می دهد، سلام
دستی که روی سینه، نشان ادب شده
این بار هم به رسم وفا، می دهد سلام
تنها نه با قنوت دعا سبز می شوم
دست و زبان به سمت شما می دهد سلام
تکثیر می شود به نگاهم، نگاه عشق
تا اشک من به آینه ها می دهد سلام
تنها نه من به افتخار چنین لحظه می رسم
هر کس که بر امام رضا (ع) می دهد سلام
صحن و رواق و آینه ، تکرار می کنند
یک آسمان فرشته به ما، می دهد سلام
بانو، تمام منزلت عشق، در تو هست!
بر خاک تو چو عرش خدا می دهد سلام
در شهر قم کرامت آیین سرمدی
ناموس پاک ختم رسولان، محمدی (ص)
**
بانوی بی نظیر که نامت بلند باد
از کودکیم، آنچه به من داده اند یاد:
هر گاه می رسم به حریم حضورتان
لبریز می شوم ز عطایای نورتان
آن سان که در شکوه شما، غرق می شوم
در موج موج اشک و دعا، غرق می شوم!
بانو قسم به نام بلندت که اشک هام
دور از ادب نبوده، که با خانه آشنام
اینجا، حریم پاک ترین بانوی قم است
اینجا، نمازخانه ی دل های مردم است
اینجا هواش، مثل هوای مدینه است
اینجا صفاش، مثل صفای مدینه است
اینجا پناهگاه تمام غریب هاست
اینجا بهشت خاطر امن یُِجیب هاست
بانو، سلام! باز منم، زائری غریب
مثل همیشه آمده، با خاطری غریب ...
***
سیدعلی اصغر موسوی- قم