این بگذرد

درود ارجمند

بسیار زیبا و پرمفهوم و پراحساس و مصوّر سرودید.

البته شعرتان دوبیتی نیست؛ دوبیتی با هجای کوتاه شروع می‌شود و بر وزن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیل (فعولن) است.

شعر شما به وزن فاعلاتن فاعلاتن‌ فاعلاتن فاعلن است؛ اگر چه در واژه‌ی (پناهگاهی) دومین واجِ (ه) یک هجای کوتاه اضافه است. (در واقع هجای کشیده در مقابل هجای بلند قرار گرفته است.)

عبارت:
شور و شادی گشته مخفی در پناهگاهی دگر
هم دارای آرایه‌ی واج‌آرایی است (تکرارِ واجِ ش) و هم دارای آرایه‌ی ادبی استعاره‌ی مکنیه است و نیز تشخیص دارد.

عبارتِ: (انتظارم می‌کُشد) نیز دارای آرایه‌ی ادبی استعاره‌ی مکنیه و تشخیص است. (انتظار مرا می‌کُشد)

برای نحوه‌ی نگارش واژه‌ی (همراهی) هم که بانو عجم توضیح دادند.

در هر صورت، سروده‌ی شما دو تا بیتِ بسیار زیبایی است و واقعا از خوانش آن لذت بردم.

تیک نقد را می‌زنم برای خوانش بیشتر این سروده‌ی زیبا.

موفق باشید بزرگوار