چراغ ساحلی

در این دریای طوفانی که خواب امشب آشفته 
در این سو بخت ما یاران در این آشفتگی خفته
چراغ ساحلی خاموش و کشتی مانده سرگردان 
عروس مه شب زلفش به روی ساحل آشفته
نفس در سینه ها امشب ز وحشت حبس گردیده
کسی این نکته را گویی به گوش موجها گفته
که از هر گوشه ای یاران برآید نعره زین دریا
که از رعبش درون ابر ، مه رخسار بنهفته
نوازد با نی طوفان در این دریا شب آهنگی
که آرام از مسافرها در این هنگامه بگرفته
به کشتی فراموشان ، بجز وحشت نمی یابی
معین از جمع خاموشان امید زندگی رفته
خروش رعد و بیم مرگ و امواجی به خون تشنه
شب و دریای طوفانی و کشتیبان آشفته