مرد طالع بین

همه در التهابی سرخ بودند آن مرد شریف  ماوا گرفته بود

او ناجی قبیله شده بود و زندگی با عشق  معنا گرفته بود

هیچکس فکر نمیکرد که روزی  غبار  سرخ  شهر را بگیرد

اما جنگ شروع شده بود و مرگ زندگی را یکجا گرفته بود

او مدعی بود که بعد از من سرزمین عشق را سیل خواهد برد

آن سونامی  هجوم  آورد  سرتاسر شهر را دریا گرفته بود

هر کوچه صدای بنفش جیغ  بود  و  هر خیابان گاز  اشک آور

قلب تردد نمیتپید و سکوت جای شلوغیهای گیج را گرفته بود

غم همبستر(( روشن)) بیمار شد  و شرم   تمام حوصله را بلعید

  آخرین شلیک خلاص ، جان نیلوفر مرداب  را درجا گرفته بوده

تازه جماعت فهمیده ! که آن مرد طالع بین  لحظه آخر   چه گفت:

او که رفت گل آفتاب گردان قصر  ،  صورتش  را  بالا  گرفته  بود .