هوس

درود ها

درود بانو
بسيار زيبا و آموزنده بود

سلام برشما بانوی عزیزادیب
الهی خانه ات آباد بسیار زیبا وقشنگ ودلنشین
سروده اید عاقبتت بخیر باخانواده خوشبختی نصیبت
الهی آمین درپناه خدای مهربان باشیدوجاده زندگیت سبر
آمین

بسیار زیبا و متفاوت و تاثیر گذار سروده اید
درود ها

سلام
بسیارزیبا سرودید

بسیار زیبا
درود

سلام کدرود شاعر ارجمند
بسیار زیباسروده اید
پیروز و سرافراز باشید
در پناه خداوند منان

درودتان بانو
زیباااااا
قلمتان جاری

درود برشما...........

درود بانو لذت قلمت را بردم بانو بسیار زیبا

بسیارزیبا
والبته
انتهای شعرازابتدایش
زیباتر

درود برشما
حضرت درجای دیگر می فرماید : النّاس عَلی دین ملوکهم

با سلام
اثرى درخور و قابل خلق نموديد، مرحبا
انسجام و تعادل خوبى در مفهوم اين اثر وجود دارد كه بسيار چشمگير است، زنجيره مفاهيم خوب دسته بندى شدند و تحسين برانگيز دسته به دسته مطرح ميشوند. قرينه سازى مفهومى هم نكته قابل تاملى در لابلاى اين اثرميباشد كه قابل ستايش است.انتظام چند لايه و رديف سازى هادر كنار زبان روانى كه در آفرينش اين ااثر بكار برديد بر جدابيت هاى اين شعر افزوده. آفرين برشما
نكته اى كه از لحاظ بنده ضعف قلمداد مي شود بن و مايه اين اثر است. از آنجاكه طول عمر و فاصله زمانى انسانها تا پايان زندگى منطقا قابل پيش بينىى نبوده، سنجش و نهيب به اختلال كنش و سوء رفتارى با محوريت(يك قدم تا گور) بودن دسته اى از انسان ها هم منطقى بنظر نميرسد.قرارداد شهروندى براى همه گروه هاى شهروندى است و دعوت به رعايت و سرزنش بخاطر تخطى از آن هم دسته اى خاص نميپذيرد. ضمنا پند با چوب زدن ميسر نيست و واكاوى سوءرفتار با سوءروش گزنده، بى حاصل و مسبب رنجش است. همانطور كه نگاه بخشى از جمع مورد اشاره با پيشفرض جمعيتى نادان،بي تجربه و خام به جوانان زمينه ساز دورى نسل هاى مختلف جامعه ميگردد. در پايان بازهم هنر شما را در خلق اين اثر با استفاده ازتكنيك هاى مختلف و اين زبان شيوا را ستوده و براى داشتن ذهن خلاق و چنين قلمى به شما تبريك ميگويم.
بسيار مهم است اشاره كنم كه معيار اين نقد نظر شخصى بنده بوده وشما در پذيرش يا عدم پذيرش هربخش از نگرش و نقد بنده كاملا مختار هستيد.
موق باشيد

ممنون از نقدِ بجا و دلسوزانه ی حضرتعالی
تقریبا ۱۸ سال پیش، نزدیکِ غروب جلوی شهرِ بازی پیرمردی گوژ پشت و بسیار بسیار کهنسال و بی اندازه نهیف
با سرعتِ زیاد، راهِ خودش را کج کرد و کاملا عامدانه خود را به خانمی باوقار و میانسال که اتفاقا از اقوامِ نزدیکِ ما بود، به عمد مالید و فرار کرد...
خانم فریاد کشید و به شوهرش گفت: حاجی، حاجی دیدی چیکار کرد...؟!
صدای خنده ی مردانِ جمع و تحقیر و تمسخرِ ناظرینِ ماجرا و سخنانی که در این میان ردّ و بدل میشد، بسیار تامل برانگیز بود...!
و اینجانب در نهایتِ تعجب و ناباوری، به محضِ اینکه به خونه رسیدم این شعر رو نوشتم

به به
چقدر زیبا همراه با کنایه ها ی وصف حال
متشکرم
سلام

احسنت بر قلم زیبا و توانای شما بانو قارلقی عزیز
لذت بردم وزین و با ساختار محکم...
پر مفهوم؛ زیبا و پر جاذبه بود...
دستمریزاد