قربانی عشق

مستی ام اَفزای تا بینم رخ زیبای عشق
ربنا اَغفرلنا ما را کزین رویای عشق
مستی چشمان یار و آن دل آهوی او
طاقتم سر آمده از ظلم پابرجای عشق
مست و مدهوشم مکن ضربت زِ دنیا خورده ام
ضربت از آن دلربایی که بُوَد مَآوای عشق
ترک حالا می کند این کلبه ی درویش را
تا بَرَد از یاد ، مجنون زینت ژَرفای عشق
بی خود از خود می شوم در بحر و اقیانوس عشق
می شوم محو تو و مست و اِغمای عشق
آمدش صیاد°دل در تور خود صد صید داشت
طعمه ای بودم میان دامی از گیسوی عشق
آتشی بر این دلم یار مُغان افروخته
گرمی آغوش او مانده براین صحرای عشق
باد از آن خرمن گیسوی معشوقم گذشت
تا به یاد آرَد خزان دیده گل طوبای عشق
"کاشف الاسرار می خواهد گره گیسوی عشق"
تا بریزم بوسه ای بر جامه سر تا پای عشق