پرده تزویر

درود بزرگوار
بسیار زیبا و دلنشین بود

درود آقای جوینی گرامی
آفرین بر شما و این طبع لطیف و این اندیشه ی ظریف


دو برادر بود. يكي مست باده و ديگري مقيم سجاده. مست را دلي بود از فراق حق سوخته، و زاهد را نگاهي به حوض كوثر دوخته...
ميخواره چون جام مرگ سركشيد، زاهد احوال او و خويش در خواب ديد: آن در مقام وصل بود و رخساره نوراني، وين در ميان حوض كوثر فتاده با صد پشيماني... پس برآشفت و گفت: او گنهكار بود و ما بنده! او را به بر گرفته و ما را به حوض كوثر افكنده!؟
ندا آمد:
تو را داده ايم آنچه مي خواستي
نبيني در آن ذرّه اي كاستي
ولي در برآن بنده بگشوده ايم
كه عمري ميان دلش بوده ايم

یکی در پای سجاده دلش در حسرت باده
یکی کنج خراباتی به شوق یار جان داده
یکی می از خدا خواهد یکی از می خدا شاید
رسد هرکس به معشوقی که مهرش بر دل افتاده
"دو برادر"_ فریادنامه_ م. فریاد

آفتاب اندیشه تون تابان

سلام ودرود بر شاعربزرگوار
درودتان بسیار زیباوقشنگ سروده اید
مرحبا غمت برباد درپناه خدای مهربان

درودتان
بسیار زیباااااااا

درودبرشما
زیبــــــــــــــــــــــا

درودتان شاعر گرامی

سروده ی زیبایتان را خواندم و لذت بسیار بردم
احسنت
آفرین
دستمریزاد


موفق و موید و شادکام باشید انشاالله