عشق و هوس

درود بر شما گرامی شاعر،
سروده ای زیبا و شاعرانه بود،
دست مریزاد،
جسارتا به دلیل مشغله، تنها چند نکته ی کوچک رو به درخواست نقدتون تقدیم می کنم:
- این شعر مثنوی هست که سهوا غزل مثنوی گفته شده.
- حرف ق، وزن مصرع های زیر رو مخدوش کرده:
**: خدا داند،که عشق جز روی او نیست
**: خدایا شور عشق بر من فزون کن

- حرف ه مانند همزه قابلیت ادغام با حروف قبلی رو نداره و لازمه که کامل تلفظ بشه؛ بنابراین، وزن مصرع زیر هم در واژه ی هم دچار مشکله:
چه گل از این گل هم خوش رنگ و بوتر
- واژه های مهر و سحر، به دلیل املای متفاوت نمی تونن هم قافیه بشن. همچنین واژه های برهنه و صحنه. البته گاهی شعرا این مورد رو نادیده می گیرن.
- حضور واژه ی \"همون\" در مصرع پایانی، با مابقی این سروده، هماهنگی چندانی از نظر زبانی نداره. سرتاسر شعر به شکلی وزین سروده شده و این واژه به صورت محاوره ای اومده!
- در پایان اینکه، صحبت در مورد چنین اشعاری که شاعر به صورت دانای کل حرفش رو منتقل می کنه زیاده که متاسفانه فرصت بیشتری نیست.
در مجموع، سروده ای زیبا و با رعایت بسیاری از پارامترهای سرایش بود و لذت بردم.
عذرخواهم و براتون بهترین ها رو آرزومندم،
منصور و پاینده باشید