گونه گلگون

درودها جناب خدادادزاده گرامی،
سروده ای زیبا و دلچسب بود.
از این که اولین شعری که به اشتراک گذاشتید رو نقد می کنم عذرخواهم. دلیلش ضعیف بودن این سروده نیست، بلکه از بس ماهرانه و شاعرانه سروده شده که حیفم اومد نکات ناچیزم رو تقدیم نکنم.
با غزلی روبرو هستیم که قواعد اولیه ی سرودن نظیر رعایت اوزان عروضی، قوافی و احساس شاعرانه در اون به خوبی رعایت شده. شاعر سعی کرده برای متفاوت تر کردن این سروده نسبت به سروده های گذشتگان، از تکنیک های شیرینی استفاده کنه. مثال هایی از این تکنیک ها که منجر به موسیقی بخشی بیشتر، ایجاد تصاویر تاثیر گذارتر و همچنین آفرینش دیالکتیک های جذاب شده از این قرارن:
-گونه، اینگونه و گلگون
-یک دم خندان و دم دیگر جیهون (البته بیشتر به صورت جیحون نوشته میشه)
- نوای بینوا
با این حال، به نظر من، این سروده ی زیبا از کمبود تصاویر خیال انگیز تازه تر و بکرتر رنج میبره. بسیاری از ترکیبات و تصاویر به کار گرفته شده، در اشعار گذشتگان خلق شده ن و به کارگیری مجدد آن به همان صورت و بدون ابتکاری جدید، لطف چندانی نداره. به این نمونه ها توجه بفرمایید:
- صد هزار افسانه:
مصلحت را صدهزار افسانه گويد با رقيب
خوابش آيد خود ز وصل دوست گردد کامياب
شاعر: قاآنی
- دیده همچو جیهون:
یکی منم که مرا دیده همچو جیحون کرد
جفای آن صنم ناگذشته از جیحون
شاعر: امیر معزی
همچنین به نظر میرسه، در مواردی، زبان این سروده به شدت تحت تاثیر ادبیات مفاخر گذشته و حتی اشعار و متون عصر حاضر قرار گرفته و تنها کاری که برای ایجاد تفاوت، انجام شده اینه که واژگان کمی جابجا شده ن. به عنوان مثال می توان به ترکیبات \"به تیر زدن\"، \"خونین جگر دل\"، \"گنج قارون\" و \"طالع بخت\" اشاره کرد که با جستجو توی اینترنت، موارد متعددی از اون ها رو میشه پیدا کرد. البته نمیشه گفت که به کارگیری چنین ترکیباتی، خوشایند نیست؛ بلکه منظور اینه که بهتره با خلق تصاویری جدیدتر، به نحوی از اون ها استفاده کرد که مخاطب مشکل پسند امروزی رو غافلگیر و مجذوب کنه. ذکر این نکته لازمه که با همه ی این اوصاف، زبان این شعر یکدست هست و ترکیبی از زبان امروزی و قدیم نیست و این خودش یه نقطه ی قوت به حساب میاد.
- واژه های شور و شوق و همچنین رنج و درد هم مترادفن و به نوعی به جبر وزن آورده شده ن و حشو هستن.
- در کنار تمام این نکات ریز، باید اذعان داشت که شعری تاثیرگذار هست که شاعر تونسته درد دلش رو به زیبایی بیان کنه و خواننده رو تحت تاثیر غم درونش قرار بده.
در پایان بهترین ها رو برای شاعر گرانمایه آرزومندم و اگه جسارتی شد پوزش می خوام،
برفراز و مستدام باشین