تقذیم به حامد عزیزم

در سرود عشق مردی قابل است

با نگاه مهربان و خنده رو

دلفریب و دل ربا و خوشگل است

در صفا و در صمیمیت چو گل

از فضائل هرچه گوئی کامل است

در رفاقت مهربانی می کند

در صداقت وصف حالش مشکل است

یک شبی در خانه مهمانش شدیم

دلخوش از آن چشم احسانش شدیم

باده ها خوردیم ازجام لبش

تا سحر مست و غزل خوانش شدیم

گرچه او حرف جدائی می زند

ما که دستی در گریبانش شدیم

هرچه از ما بود از ما می گرفت

چونکه ما دلگشته ی آنش شدیم

راستی آن شب ، شب پیمانه بود

واقعاً هم یک شبی حانانه  بود

گرچه حامد خرج سنگین می نمود

زاهدی می گفت آن افسانه بود

--------------------------

شب افروز 15/3/91