یادِتو

 

یادِ تو

من در این گوشه تنهایی خود،بی صدا خواهم ماند
لا به لای پیچکی زیبا،به یادت همه شب،تک نوای دل ساکن شده را،،بی صدا خواهم خواند......
بی صدا امّا پر از احساس ناب،،می نشیند بر لبانم لبخند از یاد تو..................................................
می کند بیداد در دل عشقت...می کند غوغا...می طند آتش به جانم یا که بر دنیا......و من ،،همچنان خواهم خواند.....................................................
یک صدا با تو ،،هم نوا با ابر،،می چکد باران به روی صورت تب دار یک عاشق...............................
می شود همدست با اشکش...می چکد از گوشه چشمش..
می رسد بر خاک....بوی نم نم باران،،،می کند نجوا....
چه زیبا می شوم با تو.......................................
یک صدا،،یک رنگ،،بی صدا خواهم خواند.............
آنچنان کز این صدا بر خاک افتد سنگ...................
پس تو هم باران باش ،،ببار از ابر....اشک باش ببار از غم.......هم صدا با من باش ...بخوان با من ،صدای بی صداهای همه تنهایی من باش............