مسافر

سعید جان به شعر ناب خوش آمدید


پرانتز
سعید یوسفی را مدتهاست می شناسم.
هنوز شاهکار بی نظیرش را در روزهای شهادت شهید محسن حججی نجف آبادی به خاطر دارم که چگونه با احاطه و دانایی کامل شعر "سردار" را رقم زد و جاودانه اش نمود.
امیدوارم با اشتراک این اثر ارزشمند با دوستان شعرناب توانایی های سعید یوسفی را بهتر بشود درک کرد.

چرا آزمون و خطا
از بابت شناخت قبلی درمانده ام که چگونه این شاعر توانا دچار خطای فاحش در مطلع این غزل شده است. وزن شعر مسافر " مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن " است که متاسفانه در بیت مطلع این غزل از نظر وزن عروضی دچار لغزش شده است.
لغزش های گاه و بیگاه، بلایی که گریبان اکثر شاعران را می گیرد و نباید به سادگی از اینگونه لغزش های وزنی گذر کرد برای همین تاکید مجدد دارم به بازبینی وزن بیت مطلع توسط شاعر و اصلاح آن.
البته از طرفی بعید نیست گره زدن این غزل با مناسبت جشن یلدای دی تمرکز را از شاعر گرفته و این ایراد فاحش را رقم زده باشد.

توانایی، بروز احساس، مصرعی شور آفرین
گذشته از بررسی ایرادی که شرحش رفت نمی توان از کنار شعرهای این شاعر به سادگی گذشت.
رگه هایی از توانایی بیان احوالات احساسی شاعر و ایجاد شور و حرارتی که در مصاریع
برای از تو سرودن سبُک سری کردم
و
سکوت درد عجیبی است وقت دلتنگی
در مخاطب ایجاد می کند نشان می دهد که با شاعری زبردست طرف هستیم و نباید به صرف یک بیت مشکل دار تمام غزلش را زیر سئوال برد.
سبک سری کردن شاعر برای این که بتواند از مخاطب ذهنی اش بسراید و درد عجیبی که در وقت دل تنگی با شاعر "کاردُرُست" غزل با واژه ی "سکوت" تحمیل می شود نشان می دهد که سعید یوسفی توانایی و ظرفیت های بالایی برای سرودن و ایجاد شاهکار دارد.
امیدوارم شاهکار "سردار" سعید یوسفی را در کنار هم مرور کنیم تا خواندن نقد آن روزهای این شعر که از قلم بنده به آن وارد شد هم خالی از لطف نباشد.
عزت زیاد
وحید سلیمی بنی – دوم دیماه نود و هفت خورشیدی