مادر عروسکم نیست...

پاشیده روی میزم ، ته مانده های سیگار
یک استکان خالی، یک عکس روی دیوار
یک پنجره که پرده ، با من غریبه اش کرد
یک \' در \' ، که دردمند است ، از یک \'خدا نگهدار\'
افکنده رو به قبله ،خود را به حال خَلسه
سجاده ای که شب را بی من نشسته بیدار
روی سه کنج دیوار ، تاری به وسعت مرگ
آویخته عنکبوتی ، خود را به چوبه ی دار
با مرگ میشود رفت ،با مرگ میشود ماند
تیغی کشید باید، بر نبض سرد تکرار
آرام میشوم باز ، مانند روز اول
مادر عروسکم نیست ، گهواره را نگهدار

م مهر

م مهر