پاییز

سر مکتب چه خوانده ای پاییز؟
روی حرفت نمانده ای پاییز
در درونم چه دیده ای که مرا
از خودت رهانده ای پاییز ؟
تو که یک عمر در پی خویش
عاشقان را دوانده ای پاییز
و خودت را درون سینه شان
بیشتر از این ، تپانده ای پاییز
چه کنم به قلب بی کس من
زهر هجری چشانده ای پاییز
دل من را ببین که مدت هاست
به کجاها کشانده ای پاییز
کاش میشد ببینم این را باز
که به اوجم رسانده ای پاییز