گمان كردم كه اوست...

کوه، خورشیدی نهان کرد از متانت پشت ابر
ابر، طوفان را که درهم زد، گمان کردم که اوست

آب، تصویری کشید از ماه روی آسمان 
ماه، لبخندی به شبنم زد، گمان کردم که اوست

برکه نیلوفر کشید از زلف جنگل روی آب
عطرِ باران بر تنم نم زد، گمان کردم که اوست

باد، باران را به تصویری وزید از پیش چشم 
چشمِ باران بر دلم غم زد، گمان کردم که اوست

اینکه تو در تو تصاویری ز دنیا می کشم 
آه، دنیا را که برهم زد، گمان کردم که اوست

حسن عباسی