کاکتوس

درود بزرگوار
بسیار زیبا و شورانگیز بود
مزین به نقد نافذ استاد شیخی عزیز

جناب آقای سرمچ عزیز، سلام علیکم.
........................................................
شعرزیبایی ست بزرگوار...احسنت ،البته به جُز یکی دومورد...تعّجب می کنم که چرا...کمتربازدیددارد...وبه نظربنده این نمی تواند باشد جزاینکه شاید شما هم ازسروده های دیگران...کمتربازدید می نمایید ویانظری می نویسید...البته عرض می کنم شاید......
بگذریم...
برسرم ،مرگ زمانی که فروریخت به من.....!؟.
«برسرم»اگرهست دیگرنیازی به «به من»نیست درساختارجمله...واگر این اخری بهترست....اولی راحتماً باید حذف نمود...
که البته به جز این مورد ویکی دوموردِ دیگر ازنظروزن....مفهوم بسیار زیباست وقوی...
وَه سفرنامه ی فوّاره چه پایانی داشت
«قدر»یک ثانیه خندیدو، به صدسال گریست
موفق باشید انشاءا........

درود ها

منم آن راز که در قلب زمان خواهم ماند
بسیار الهام بخش و آرمانی سرودید دوست گرامی🌷🌷🌷🌷👏👏

سلام بر جناب سرمچ عزیز
حالی به حالی
عالی و واقعا عالی
چه مطلعی..
متشکرم بابت انتشار

عالی بود

سلام و عرض ادب
متشکرم از دعوتتان. باعث افتخار است
غزلتان بسیار عالیست و زیبا ودلنشین. پر از تعابیر خاص و تصاویر زیبا
بهره مند شدم. همچنین از فرمایشات استاد شیخی بزرگوار
قلمتان همواره سبز و پربار

سال تحویل شد ای ماهی خوبم اما
چون حبابی همه دنیای من از شوق تهی ست

درود بیکران خدمت استاد گرانقدر جناب شیخی عزیز ممنون از نکته هایی که فرمودید....اما حضرت استاد باور بفرمایید هرچه بنده تقطیع میکنم درنمی یابم که مشکل وزن از کجاست و کمی سردرگم شدم...خواهش میکنم یک بار شما هم تقطیع بفرمایید تا گره از کار باز شود

درود بسیار عالی بود

آن تگرگی که تلنگر به تنم میزد کو؟
نیمه ی گمشده ی روح مه آلودم کیست؟

این بیت شما زیباست و میتواند تعابیر متفاوتی داشته باشد