درخت فقر...

درود بزرگوار
بسيار زيبا و مبين مشكلات جامعه بود
دستمريزاد
قلمتان پايدار

درود

زیباست نجوای دلتون


آوای دلتون شاد

شاعر داننده
جناب خسروی فرد عزیزم
شعری زیبا و معترضانه که انگاری شمشیر را از رو بسته بر علیه تبهکاران اقتصادی .
گاهی فکر می کنم: قلمی که از آن خون نچکد ننگ دفتر است.
متشکرم
سلام

سلام
زیبا و به جا گفتید
احسنت
قلمتان مانا

درود بزرگوار

سلام و درود جناب خسروی فرد ارجمند
بسیار زیبا بود.
پیروز باشید و سرفراز

درود بر استاد قلم
زیبا سرودید
باشد که بر دفتر دوران بسی مهر بکارید

جناب آقای خسروی عزیز، سلام علیکم.
........................................................
زیباست،چون بدونِ شک حرفِ دل ست...البته عقیده ایست که محترم......
بحثی هم نیست، ...توچال رفتن چیزِ بدی نیست اگر.......
چون خودم اهلِ کوه هستم عرض می کنم...بیشتراوقات درجوابِ بعضی، که بنده ودیگردوستانِ همسفرم را بی خیال ترین مردم می دانند و
چون به کوه می رویم می انگارند که از(بی دردیست)...عرض کرده ام که ما، «کوه نمی رویم...بلکه به کوه ،می زنیم» که خیلی فرق است بین این دو......شاید ایشان هم واقعاً،کوه نرفته باشند بلکه، به کوه زده باشند.........صلا ح در، قضاوت نکردنست.
موفق باید انشاءا.........

سلام خدمت جناب خسروی فرد بزرگوار
باز هم مهمان اندیشه های نابتان بودم
ممنونم

درود بر شما جناب خسروی گرامی
دلنوشته ای سراسر شکایت آمیز سروده اید
ان شاءالله که مشکلات جامعه بزودی حل و برطرف شود