جشن تولدت باشه...

بسم الله(جشن تولدت باشه...)
آهای شما عاشقایی که دلهای خراب دارین
یه قصه گوی شهرزاد، بجای قرص خواب دارین
آهای! شما جوونایی که دلهای کباب دارین
هزارتا دوست خوب و بد، سر حساب کتاب دارین
سوالی دارم ازتون، اگه حال جواب دارین
***
شب تولدت باشه، واست تولد بگیرن
پولدارای فامیل برات، طاووس و هدهد بگیرن
اونا که دستشون خالیس،همون که میشد بگیرن
رفیقای بامعرفت، یه چیزی لابد بگیرن
با دوربینای گوشی شون، صدتا اپیزود بگیرن
***
شادی کنن به اسم تو، یه کیک با هم بگیرن
با کبریت جرقه ای، شعله روی شم بگیرن
اون ساکتا یکی یکی زمزمه کم کم بگیرن
شمها رو فوت کن بخونن، ترانه اشو دم بگیرن
توی یه همچی امشبی چرا باید غم بگیرن
***
حالا اگر بجای این جشن تولد قشنگ
که قلبتو پر میکنه از لحظه های شوخ و شنگ
بجای این رفیقای خوب و گل و بی دنگ و فنگ
یه مشت کسایی جمع بشن... یه جمع بی ربط جفنگ
همه رفیق قلابی، همه یه مشت دو رو دو رنگ
***
بجای اونچه دوست داری، از چیزی که بدت میاد
جلوی چشمات بیارن، چیزایی که دلت نخواد
مگه بهت خوش میگذره، تو آدمای اهل باد!
آرزوته تولدت تو هیچ دلی نیاد به یاد
میگی اصلن کاشکی دیگه روز تولدم نیاد
***
میگم حالا که نیمه شعبونه و شادی داره
حالا که جشنشو میخوایم بگیریم و افتخاره
جشنشو جوری بگیریم که خود اون دوست میداره
یه وقتی کاری نکنیم که صاحب ما یکباره
از جشن رو برگردونه،پا توی جشنش نذاره
(مهرداد نصرتی، مهرشاعر، نیمه شعبان، 1397)