نگار

غــــم و انـــــــــــــدوه به یکباره سر آمد

چه خوش رو و چه خوش گوهــــر خدایـا

دلــــــــــــــــــم آخــــــر ز تنهائی در آمد

به قصد صید او در دشت و صحـــــــــــرا

دل مــــــن صید شد تــــــــــــا او در آمد

به اقیـــــــــانوس شدم بــــا کشتی نوح

به فریــــــــــــاد دلـــــم بین دلبــــــر آمد

چــــو مـــــرغ عشق بود من چو شاهین

چـه شاهینی به بند مــــــــــــرغ در آمد

چـــــو بلبل در کنــــــــــــــــار گل به آواز

چه خــــــــــوش آواز به گوش من در آمد

به عشق روی او در حــــــــــــال شکرم

چه شکری بهتر ازعشقی که بادلبردرآمد

جــــــــــواد عشقی بیاموز از ســـر لطف

که هیچ عــــــــــــاشق کنون از در نیامد