کوچ

یه جادهٔ قدیمی یه راهِ بی عبورم

یه حرفِ نیمه کارهِ یه حسِ بی غُرورم

تنهاتر از همیشه دِلگیرُ گوشه گیرم

توی همین ترانه انگار دارم میمیرم

تن پوش کهنه من یه خاطره یه دردِ

دستای خیسِ بارون مثل همیشه سردِ

اما یه عمرهِ موندم زیرِ نگاه بارون

یه بغضِ بی نشونم تو غربتِ خیابون

رفیقِ خلوتِ من یه دفترُ مدادِ

تَنَم مثالِ برگُ لحظه ها مثل بادِ

دارم میپوسم اینجا تاریکُ سردُ پوچم

خیلی دلم گرفته پر از هوای کوچَم

میخوام برم از اینجا برم یه جای دیگه

جایی که خاکش بوی خونُ جنون نمیدهِ