روز زن

روزی از این روزها روز زن است
روز این زیبا رخ رویین‌تن است
جنس باران دارد این ابر لطیف
 لیک هنگام  اراده ، آهن است
خانه را دیوار حرمت داده است
زن برای مرد چون پیراهن است
ماهتاب شامهای زندگیست
روز از خندیدن او روشن است
هر که بر زن قیمت کمتر نهاد
با گذشت و مهربانی دشمن است
من خدا در چشم یک زن دیده ام
زن به جان و زندگی آبستن است
سهم این گنجینه در پستوی ما
از خدا و مردها ترسیدن است
حکم « فریاد » زن از جور زمان 
شیخ گفتا مصلحت نشنیدن است