مهر بی همتا

از افزونی درد و رنج مردانی چون من بود.                                                                                                                   آفرید روحی پرفروغ و خاص که نامش زن بود.                                                                                                           پس پندی گیرید از نگاه ژرف این تن                                                                                                                           صرف این دو حرف فراتر بود از هرچه درظن بود