راه خدا

شاید اگر رهی به دلم با خدا شود
سنگی ز هر نوای خدایا جدا شود

حتی قلم اگر زمن و من مرده است
حالا برای ماتم دنیا فدا شود

صد ها دوای خوب سماجت بخورده ام
اما ز صوت ربنای حق شفا شود

عمرم گذشته و دل و جانم چه بسته است
وقتی که دیده ام به جمالش روا شود

صبح و صباح و روز و شب و عمر مرده است
وقتی که یک ستم به کسی با ثنا شود

هر روز یاد او به دلم آمده چو رود
چون راز،یک رهی به دلم با خدا شود