شاعر

صبر خود را نشان بده شاعر

واژه ها را تو جان بده شاعر

لحظه ها با خودت تماشائیست

شاهدی را بیان بده شاعر

یک غزل گو به طعم استغنا

تو به هضمش زمان بده شاعر

هر رباعی که مینویسم را

شب چه دادی همان بده شاعر

با تو میگویم ای فلانی گوش

به قلم نردبان بده شاعر

دوقدم مانده تا طلیعه ی نور

طاقتم را امان بده شاعر

شرفت را قسم دو بیتی گو

که به نقدش اذان بده شاعر

کورم و درد من مداوا کن

عینکی بی گمان بده شاعر

زدم آخر به سیم آخرمن

اتصالی به آن بده شاعر

سعی کردم نشد به قافیه هیچ

به رحیقت توان بده شاعر