یارِ دیرین

.
.
الا ای یـار دیـرینــم بیـــا کــه بـی تو بیمـــارم
من از دوریِ تو جـانـــا به درد و غم گرفتــارم
.
به چشمـانت قسـم هر دَم شـدم آواره و تنهــا
شبانگاهـان به یـادت تا سحـر با گریه بیـدارم
.
خیـابـان تا خیـابـان گشـته ام اما نبــودی تــو
زمستـان تا زمستـان ها همیشـه رویِ تکــرارم
.
در این سرمـایِ جانفرسا خیـالت را نگیر از من
شبیـه برف و بورانم  پریــده رنــگِ رخســارم
.
چرا بختم چنین شوریده و لجباز و پردردست
من از صبــر و نگــاهِ منتـظر در کوچـه بیــزارم
.
تپش های دلــم شــد عقربه بر سـاعـتِ جــانـم
تلنــگرها زنـــد بر قــامــتِ رنجـــــورِ افـکـــارم

.

علیرضا  آرین مهر