بندركاه موسيقي زمستاني

"بندرگاه موسیقی زمستانی"


برنده های عااام
برنده های گریخته از اجتناب شب
به بندرگاه موسیقی زمستانها رفتند

.

.

.
، عطر مفتون اورشلیمست
در جعبه های کاغذی انگشتانت
، که شبیه رفتار خزنده هیچ زمینی نبود!

اینجا بلندترین دامنه ی گلها السترومریاست
و اقیانوسنگار ساعتهای شش،
.
.
.
یارای راهزنان باتلاقزی باید بود!!؟

غریزه ی فرابنفش ستونهای کوهستانیترا
به خامه ی تند، به تبانی شیرین قهوه ی چشمانت آمیختن،

بر فراز بالهای بیکرانه رویین تنیم،
به عصیر سیال ماه،
و باله های قطبی درخشانی
که شعاع مفقود یک تنفس بکر ماند

شیوانگر میگساری شبانه است،
آری
سرخی مخملهای آویخته ی فصلهای نو
تصویر نبوغ خورشیدست
آرمیده‌ در شرع مه،
و اقلیم رقصنده ی آتش به شرح بیداری
، آبیهای شیبدار اریب میخوانند
، صدای تاختهای
کاوالیه ها در غریزه ی آسمانست
همیشه به گاه تهران برف،
تهران کالبد ابریشم.