اشعار

سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری

	عضویت در شعرناب
	درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

شاعر و هنرمند
ریحانه زمانی

انتشار ویژه ناب

محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک

🌹 فنون آزادگی ...

🌹...

🚩 نصرالله 🚩

در ضاحیه روز آخرِ صَهیون است ...

تقویم روز

شنبه 14 مهر 1403

روز دامپزشكي

2 ربيع الثاني 1446

Saturday 5 Oct 2024

مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

شنبه ۱۴ مهر

قطره
شعری از
مجید خوش خلق سیما
از دفتر شعرناب نوع شعر آزاد

ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۹ آذر ۱۳۹۶ ۰۹:۵۹ شماره ثبت ۶۱۰۳۶

بازدید : ۵۹۱ | نظرات : ۵۲

مرا دنبال کنید

رنگ شــعــر
رنگ زمینه

دفاتر شعر مجید خوش خلق سیما

آخرین اشعار ناب مجید خوش خلق سیما

من ز دریا از خودم خارج شدم ، در هبوطی ، خیره در تابش شدم.

ابری گشتم ، عالمی عشق وُ امید ، اهلِ پویش ، غرقِ در خواهش شدم.

با شعف دیدم که من تنها نیم ، ذرّه ای در آسِمانِ آبیم.

کاروان ها همچو من پَر می زدند ، همگنانی همرهِ بی تابیم.

بادِ کوری یالِ ما را می کشید ، نغمه ها می خواندش از رسمی فرید.

هر قدم پُر شعله تر دم می گرفت ، از نگاهِ ما چو مستان می رهید.

ناگهان غوغا شد وُ محشر به پا ، ضربه ها می کندمان هر دم ز جا.

آذرخش وُ تندر از ما برجهید ، در وجودِ ما نه دل ماند وُ نه نا.

وزنِ من سنگین شد وُ حالم برفت ، اندک اندک از تنم جانم برفت.

از سرشت وُ فکر وُ از بیناییم ، حسِّ پرواز وُ زِ من بالم برفت.

قطره گشتم با سر افتادم به خاک ، شد تمامِ ذرّه ام از پاکی پاک.

من به گوشِ خود شنیدم ساربان ، شد به دستِ بادِ خائن سینه چاک.

در فراموشی به دنیا آمدیم ، با تب وُ تردید وُ رؤیا آمدیم.

ناتوان وُ کوچک وُ سست وُ نزار ، خالی از مفهوم وُ معنا آمدیم.

هر کدام از ما به یک سویی برفت ، قسمتی درخاک وُ برخی در درخت.

من ولی راهی شدم با شاکیان ، شد دوباره موسمِ تردیدِ سخت.

پستی و بالایی بودش بیشمار ، لحظه هایِ روشن وُ اوقاتِ تار.

وه چه یارانی در این اوضاع شدند ، طعمه یِ گرگ وُ رتیل وُ جغد وُ مار.

سرزمین ها ، صحنه هایِ بی بدیل ، می گرفت گاهی دو چند از اهلِ ایل.

طعم وُ رنگ و بویِ ساری می رسید ، گاهی زیبا می شدیم گاهی علیل.

بی گمان راهی به جز رفتن نبود ، جایِ غفلت حدِّ یک ارزن نبود.

قسمتِ ما جاری گشتن بود وُ بس ، جا شدن در مرزِ یک برزن نبود.

مملو از دُردانه می شد هر نفس ، اصل ما وُ ذاتِ ما دور از هوس.

در دروسِ تجربی ردّی نبود ، از فضایِ سمّی و رنجِ قفس.

ناگهان عطری ملیح وُ آشنا ، زد تمامِ هستیِ ما را صدا.

گویی با آوایِ موجش می سرود ، نه نباشد بر شما دوری سزا.

پهنه یِ گسترده ای در پیشِ رو ، ما به پیشِ او چنان یک تارِ مو.

جنسِ ما شاید بوَد با هم شبیه ، لیکن او دریا وُ ما یک رشته جو.

صافیِ نیزار و شنزاری گرفت ، هر چه در ما غصّه بود وُ ننگِ سفت.

عاقبت پیرایه ها مانا شدند ، در میانِ حلقه ای مردابی خفت.

موسمِ پیوستنِ ما هم رسید ، با ردایی شسته در صبحی سپید.

خوش به حالِ روحِ سرگردانِ ما ، وصلِ خود را با خدایِ چشمه دید.

ارسال پیام خصوصی به مجید خوش خلق سیما

اشتراک گذاری این شعر

۱۱ شاعر این شعر را خوانده اند

شعرناب

منو کاربری

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه ۱۴ مهر

قطره

مجید خوش خلق سیما

مجید خوش خلق سیما

ابوالفضل رمضانی (ا تنها)

احمد خدادادی دهکردی

آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)

مهران اسدپور

محمد خسروی فرد

نسرین نوروزی

سهیل بهنود

جمیله عجم(بانوی واژه ها)

ابوالحسن انصاری (الف رها)

همایون طهماسبی (شوکران)

نقد و آموزش

نظرات

مشاعره

کاربران اشتراک دار