دیار دوست

بلبل بخوان غزلی از دیار دوست
مطرب بزن که هر چه داریم از اوست
ساقى به مستان رحم کن امشب
کین مستى ما هر شب به یاد اوست
ای عاشقان اگر هواخواه دوستید
کار دل و جان همه اختیار اوست
شاعر به شعر و شراب میرقصد
این حالت مستانه از باده های اوست
شاهد بگو بدون او کی توان زیست؟
این زیستن همه ز الطاف مهر اوست
زنهار! زندگی هر دم رسیدن است
مستان! بدان که همه حقه های اوست