سنگ زار

خزان خزان بي تو ميگذرند نو بهار ها

به هفت سين عید من ببين هجوم سنگ را

حديث اشك ميچكد ز تُنگ يادگارها

نثار سبزه ام شده ز دست مهربان تو

غذاب تا كمر فرو  به زير سنگ سارها

كوير ريگ زار من به آتش تو مبتلاست

كه طرف كعبه ام شده  طواف لاشه خار ها

زمان به قعر ميبرد قدح بدست عشق را

نميزند پياله اي به جام ما خمار ها

الا غزال من بگو به كودك درون خود

كه من از آن خُتن زدم به ختم خود هوار

م مهر