خوب من در خانهمان هی تیره گفتاری نزن
جان من این خاک را گر دوست میداری نزن
هی در و هی در نزن ، اینجا مگر بیگانهای
لا اقل در خانهی خود ، تیر رگباری نزن
اهل خانه خستهازخواب وکسی بیدار نیست
در میان این خرابان ، شور بیداری نزن
شاخههای خشک را باید که «پتّاری»* کنی
بیش از این بر دارها هر شاخه برداری نزن
بی وفایی خائنی دیوانهای حیوان صفت
تیشه زن بر ریشهای، دم از وفاداری نزن
خائن بالفطرهای، چون سگ میان گرگها
بعد از این در دار ما فریاد ازهاری نزن
روز و شب بر خوب و بد تیر دو پهلو میزنی
خوب میدانم اسیر سوء پنداری، نه! ظن.
هرچه میخواهی بزن یا هرچه میخواهی ببر
خوب من ، این بار را چون بارسالاری نزن
* « پتّار » ( páttãr )
فکر کنم پتّار واژهای کهن و ایرانی باشه
هم خانواده با پتیاره(آفت، بلا، آسیب)
در گویش مردم روستای ما(توابع کرمان)
پتّاری، به معنای هرس کردن و بریدن
شاخههای زاید از درختان است.
علی اسماعیلی، اول تیرماه ۱۳۹۶