نبود تو

رسد روزی که یاد من/ به چشمت اشک می آرد
اگر چه غافلی امروز/ تو را ای دوست فرصت نیست
بگفتم با تو تا فردا/ مرا صبر جدایی نیست
تو را ای دوست میدانم/که امروز هیچ  حاجت نیست
دوباره من سلامی دوست/کنم از راه دور بر تو
دلم خواهد بیام پیشت/ ولی افسوس که همت نیست
بیا یکبار بشنو باز /زمن این اسم زیبایت
که پهن است بستر مرگم/دگر ای دوست مهلت نیست
به هر حالت که باشم من/ فقط هستم برای تو
بیا تو لحظه ای پیشم/ که بی تو قلب راحت نیست