بازنده ام

بازنده ام

ای تمام پیچــــــش و تاب تنم

زندگی بی تو چـــگونه سرکنم

آمدی آغاز کردی مثنوی .....

تا گله های دلم را بشنوی ؟!

پس چـرا بیراهه رفتی این چنین

من که گفتم شعرهـــــای دلنشین

خوانده ام اَمَّن یُجیب هر نیـمه شب

تا که دورت من کنم از تـــــــاب وتب

وقت مغرب یا عشاء چون شد نماز

باوضــــــــو باشُ بخــــوان شعر نیاز

در نمازت آرزوهـای مرا تسبیــــح کن

در دعـــــــــایت یاد من ترجـــیح کن

حرف دل های من و تو گفتنی است

خود شبیه شــعرهای ماندنی است

بودنـــــی با بودنت آغــــــــازشد

قصّه و شعرمرا پـــــــــرواز شد

ای دوچشمانت غزل های شبم

کی تو می دانی که در داغ وتبم

از دم عیسایی ات من زنـــده ام

چون نباشی بی تو من بازنده ام