سلام
ممنونم از نظر صمیمانۀ شما بانوی ارجمند
بله کاملا درسته ولی میشه ازین زوایا هم ببینیم:
اینکه
تا فرودی در کار نباشه فراز معنا پیدا نمی کنه
و اینکه در پایان هر روزی ناگزیر شب میاد و گریزی هم نست
و پس از هر آمدنی رفتنی ست که باید برای اون آمادگی داشت و واقع بین بود
بله درسته در اوج بودن خیلی آرمانیه ولی برای تغذیه و رفع احتیاج باید اومد پایین و این یعنی واقعیت
یا اینکه
ما هر چه هم که بالا باشیم برای دستگیری از زیردستان باید فرود بیاییم ناچاراً
یا اینکه پس از استاد شدن تازه باید در کنار شاگردان قرار گرفت و دستشونو گرفت
با وجود همۀ این موارد همون اسکان عقاب در جایگاه رفیع هم خودش نوعی فرود محسوب میشه تازه اگه برای تغذیه و شکار مجبور به پایین اومدن نباشه؛ بله نزول صحیح نیست ولی فرود اومدن از ملزومات پروازه
ما وقتی توی پارک و شهر بازی روی تاب و الاکلنگ میشینیم تا وقتی که بدرستی پایین نیاییم نمی توینم بالا بریم درست مثل توالی شب و روز و فصلها و گردش زمین و زمان
هر چی بلند قامتتر باشیم برای بوسیدن عزیزان باید بیشتر سر فرود بیاریم به قول پهلوان تختی هر چی مقاممون بالاتر باشه باید برای گرفتن مدال بیشتر سر خم کنیم
در کل قبل از هر پرواز باید جای فرودمون رو مشخص و محکم کنیم و گر نه عاقبتمون سرنگونی ست، همانند زیاده خواهی و بلند پروازی ما برای رسیدن به اوج تسخیر و تصرف طبیعت و محیط زیست که وضعیت زندگی ما و زیستکره رو به اینجا کشونده و نمی خوایم هم که بپذیریم
فراز و فرود متوالی و درست، شب و روز، گردش فصول، تمام اینها چیزاییه که اگه از سر جای خودش خارج بشه همه چی نابود میشه. تعادل اجتناب ناپذیره و نمیشه ازش طفره رفت
و خیلی مباحث و موارد دیگه ای که نیاز به بحث مفصل داره
فک می کنم به اندازه کافی سرتونو درد اوردم
بازم از نظر پرمهرتون ممنونم
درود بر شما
سال نو مبارک