سکوت

چشم انتظار چلچله هایم ، بهار کو ؟
آوای گرم بلبل بر شاخه سار کو ؟
انگار سالهاست که باران نیامده ست
ای ابرهای معجزه ! پس اعتبار کو ؟
در آسمان شب زده مهتاب گم شده ست 
آخر بگو ، ستاره ی شب زنده دار کو؟
افتاده چین درد ، به پیشانی زمان
اکسیر قلب های پریشان و زار کو ؟
در ازدحام این همه آدم غریبه ایم 
آن آشنا به درد دل بی قرار کو ؟
خط خورده است با قلم جبر ، سرنوشت
ما چشم بسته مسخ شدیم اختیار کو ؟!!!
آغشته گشت ، خون به تن حرف هایمان
رگهای سرخ غیرت این روزگار کو ؟
تا چشم کار می کند اینجا،  سکوت است.....
فریاد پر صلابت یک از هزار کو ؟؟

 

لیلا باباخانی

پ .ن

اینجا همیشه زمستان است

رو سیاهی تنها سهم ذغال نیست .....!!!!