آب را دوست دارم؛
زيرا،
مهريهی زهراست؛
و نمک را،
كه: بركت خداست؛
و زمينی كه در آن،
زندگی میكنم... ***
من، هر آن چيزی را،
كه نمودی است از خلقت خدا،
دوست دارم:
جوشش هر موج،
در دلدريا؛
رويش هر گل،
بر دلصحرا؛
و تمام چمنزاران؛ سبزهزاران؛ رودباران؛ جوكناران... ***
من نوازش میکنم از دور، با دستان گرم احساسم،
ابرهای سپیدآسمان را... *** نگاهآبیآسمان را دوست دارم؛
وقتی:
در سحرگاهانراز،
با محبّت؛
با مهر،
اشكی از نور میبارد؛
و خدای را،
در باورم، فرياد میسازد... *** خدا را دوست دارم؛
كه به اندازهی بینهايت،
به توان بینهايت،
مهربان و آبی است؛ آفتابی است؛
بسيار گرمايی... *** خدا را دوست دارم؛
زیرا،
بینهایت سخاوت دارد؛
بینهايت درياست...
منبع: کتاب راز و نیاز، زهرا حکیمی بافقی، اصفهان: نشر شهید فهمیده، ۱۳۹۲.
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست . استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.