*** آتشنشان ابرمرد *** ( تقديم به شهیدان والامقام ساختمان پلاسكو )
خدا بوسه زند چشم ِ تَرَت را
كند آرام روح ِ اطهرت را
يقينا جبرئيل با اشك شويَد
به روي قبر ، سنگ ِ مرمرت را
ملايك بر سر ِ خاكت ببويند
شميم ِ لاله هاي احمرت را
جوانمردانه با دستان ِ خالي
به پا كردي جهادِ اكبرت را
گمانم صورِ اسرافيل برخاست
دَمي كه ديد شورِ محشرت را
ميان ِ اشك و خون بايد نظر كرد
شقايق هاي پاك و پَرپَرت را
به آه ِ آتشينت هديه كردي
صفاي سينه ِ شعله ورت را
نخوابَد بچّه ات تا مثل ِ هر شب
گذاري بر سر ِ پايش سرت را
به دنبال ِ پدر آن طفل ِ معصوم
به بُغض و اشك بوسد بسترت را
نهيب ِ شعله بر جان ِ تو بنمود
شبيه ِ برف ؛ گيس ِ خواهرت را
كسي هرگز نفهميد و نفهمد
بهاي اشك هاي همسرت را
خدا در آسمانها گريه مي كرد
دَمي كه ديد حال ِ مادرت را
پدر عاجز شده ، طاقت ندارد
ببيند داغ و زخم ِ پيكرت را
تو با ايثارِ جان و رادمردي
نشان دادي صفاتِ ديگرت را
شدي سيمرغ ِ رستم ، مرد ِ ميدان
خودت آتش زدي بال و پرَت را
به سوگ ِ خود نشاندي اي دلاور
رفيق ِ همدل و همسنگرت را
هزاران مرد مي رويَد به هر جا
بَرَد باد ِ صبا خاكسترت را
زدي بر قلب ِ آتش چون سياوش
كه تا ثابت نمايي باورت را
چه زيبا با نثار ِهستي ِ خود
بيان كردي كلام ِ آخرَت را
چنان بي ادّعا بودي و خاموش
كسي نشناخت قدرِ گوهرت را
نشايد وصف كردن اي اَبَرمرد
دل ِ چون پاره هاي اخگرت را
خداوندا به كام ِ او عطا كن
زلال ِ آب ِ نهر ِ كوثرت را
مازيار نظري – تهران ( 4 بهمن 1395 )
درودبرادربزرگوارم
بسیارزیبا بود