سکوت 2

...............

و من نشستم ؛

            ساکت ؛

                 خاموش ،

زبان اندر دهان زنجیر .

                 و چشم هم بستم

                     به هر چه می توان دید.

نشستم گوشه ای ،

                  مهجور ،

به د ل ،

     دردی چنان سنگین ،

به اشک چشم می شویم

               غبار از چهره ام ، اینک                    

چنین بنشستم ای شاعر

چنین بشکستم ای شاعر

ولی هر دم دلم شوق وصال او همی دارد .

که می گوید مرا آرام در گوش:

            " مشین بر زیر آن ابری 

                         که بارانش نمی بارد  "

اهواز ـ 1 آبان 1390