بنام نگارگرعشق....................
...............................................................
قصّـه می خوانـد غـزل، درگوشِ پنـدارِ زمـان
عشوه می ریزد غــــزل،درجـامِ زنگـارِ زمـان
نقش بـازیهـا چودیـــــــده، اززمـانـه رنگ رنگ
می زنـد نقشــــینه هــارنگین، بـه دیوارِ زمـان
می تراوَد ازغـــــــزل،تـابی نهـایت،بوی خون
بس کـه غـــــم دارد زمین،ازاَبرِ غمبـارِ زمـان
روزگـاری، شورِ شـیرین بودو، دربـاری غزل
اینـــــــــــک امّـا، بَنــــــدیِ اِدبـارِ دربـارِ زمـان
بُهتِ چشمـانِ غــــــزل رابنـــگرو،فریـادوخشم
چهــــــرِ اوداردنشـــان، ازداغِ پیـــــکارِ زمـان
شوربختــی را،غـزل می دانـد ازبس،خورده او
ضربتِ شـــــلاّق از، جـــــلاّدِ خونخوارِ زمـان
ای غزل، مـاعاشقان راازغمت، مجنون صفت
تـابـه کِــی خواهـی چنـــین، ذرزیرِ آوارِ زمـان
کِی بـه پـایـان می رسد، افسـانـه ی دردو فراق
تـاکـه می گردد غــــــزل، برگِـردِ پرگـارزمـان
بـاغـزل، شـایـد سرودن قصّه هـای عشقِ نـاب
بی غــــــزل، می میرد امّـاعشق، بردارِ زمـان
دوش درگوشِ کسی(دیوانه) ای گفت این سخن
قصّـه می خوانـد غــزل، درگوشِ پنـدارِ زمـان
...............................................................................
(دیوانه)
درود استادعزیزو بزرگوارم
عالی مثل همیشه
درکانال سایت نابش هم قرار دادم