خنده ی تو

‏وقتی
بر
لبانت 
گل خنده می‌نشیند 
انارها دهان باز می‌کنند 
بهار هم که نباشد
بهانه ها شکوفه می‌دهند
وقتی تو بخندی
بوسه است
دیگر
 دلبری میکند !
---
این 
لیخند تو ست
که
زندگی
را
 قابل تحمل کرده
باور کن
اگر
 یک روز نخندی
من 
که هیچ
شمعدانی ها  هم
 دق 
می‌کنند 
----؛ 
باور کنید
من سیاسی نیستم
لبانم
را
دوخته ام
مبادا
از
دهانم 
دوستت دارم
بشنوند! 
---
آخری بداهه بود
ممنون
که
هستید