من امشب پايِ محرابت نمازِ  شكر  مي خوانم
تو ميداني  كه  با  چشمانِ  تو  بيدار  مي مانم
سَري  بر مهر  تو دارم ، لبي  بر ذكر  لبهايت
خدا خود خوب ميداند ، تو هستي دين و ايمانم
تمامِ  واژه ها  امشب ،  زِ  معراجِ  تو  مي آيند
كه اينگونه پر از شعرم ، به چشمان تو مي مانم
غزل مي بافم از مويت ، براي صبحِ  فردا تا ...
بپوشانم  به  خورشيد و ... تو را در اوج بنشانم
پر از بويِ بهشت است اين غرلها  كز تو مي گويم
در انهارِ  تو جاري  شد ،  روانِ طبعِ  ويرانم

م مهر